Yasak Bahçemin Beyaz Gülü ( Sevgiliye Hasret ve Özlem Yazıları ) Serdar YILDIRIM Şiirleri
Seninle yeniden yaşamaya başlamıştım ben aşkı. Hani hayatın bir yanı hep acı ile geçer ya benim hayatım hep acılar içinde geçmişti. Farklı düşleri, Farklı yaşamları tatmış bir insan olarak sonunda hep acı çekmeye proğramlanmış gibi kaybediyordum. Ve sevmem bir daha diyordum, aşık olmam, üzülmem ve üzmem kimseyi diyordum. Çünkü biten her aşk iki yönlü acılar bırakmaktaydı yüreklerde. Bu sefer acı çekmeyeceğim ümidiyle attığım ilk adım sonrası yine bir acaba belirdi. Acaba bu da gider mi , buda beni benden alıp götürür mü dedim kendi kendime ve sonrasında hayır dedim bu sefer mutlu olacaksın ve üzülmeyeceksin dedim kendimde buna inanmasam da.
Sonra uzattım elimi tutmaya çekindiğim ellerini ilk elime aldığımda son yanım deli atmaya başladı, ne oldu bile soramadım kendime çünkü biliyordum bu aşkın merhaba sesiydi ve seviliyordun…
Gözlerinin içine baktım ve kendimi gördüm göz bebeklerinde. İşte ömür boyu beklediğim, işte yüreğimi çekinmeden teslim edeceğim yasak bahçemin beyaz gülü sen karşımdaydın. O ilk buluşmada seninle baş başa kaldığımızda alnından öptüğümde o iç çekişin ve sıkıca sarılırken seni seviyorum deyişin hala gözlerimin önünde. İlk kez korkusuzca ve ne olacağını düşünmeden yasaklı sularda yüzüyordum ve artık ne olursa olsun geri dönmek yoktu. Çünkü seviyordum ve seviliyordum. Bir ömür benim olacaktın biliyorum. Bizim hikayemiz böyle başladı sevgili. Her gün gözlerimi seninle açtım ve seninle kapattım yıllarımı sana verdim.
Belki kağıt üzerinde benim değildin ve benimle aynı soy ismi taşıyamıyordun ama benimdin bunu çok iyi biliyordum. Zaman zaman sana geliyordum uzaktan bakıp düşler kuruyordum acaba benim olurmu diyordum ve benim olmayacağını bilsem de kurduğum dünyada seni yaşıyordum. Evet kendim kendimi kandırıyordum ama sonunda seninle oluyordum ya işte bu bile mutlu ediyordu beni.
Sonra bir gün elim telefona gittiğinde senden gelen bir şey göremedim, ne oldu dedim merak ettim aradım ama kapalı bir telefon ile karşılaştım. O gün geceye kadar seni bekledim, geçen her dakika daha bir arttı içimdeki sıkıntı, İçimdeki özlem ve sonunda sabahı edemeden geldim bensiz yaşadığın şehre. O gün benim kendime veda ettiğim gün oldu çünkü sen beni bırakıp geri dönmemek üzere gitmiştin ardında sadece seni seviyorum ve artık sensizliğe dayanamıyorum yazdığın mektubunu bırakmıştın…
Ve o gün bende veda edip kendime son kez aldım elime beyaz gülleri ve baş ucuna koydum. Sonra ayrıldım beni sensiz bıraktığın şehirden, yaşadığım son güne kadar da bir daha hiç kimseyi sevmedim. Sadece 12 Eylül günü seni ziyarete geldim ve gözyaşlarımla suladım toprağını.
Huzur İçinde Uyu Yasak Bahçemin Beyaz Gülü..
Serdar YILDIRIM