Kartanesi (Benim Aşkımın Öyküsü)
Zaman çok çabuk geçer bunu şimdi daha çok anlıyorum. Kaç yıl oldu bilmiyorum bir masalın sayfalarında yitirilmiş aşklara özlem duyan yüreğim sevmeye ve sevilmeye muhtaç durumdaydı. Ama yaşanılmışlıklar sonrasında yeniden sevebilirmiyim bilmiyordum. İçimde hep aşık olup yeniden kaybetme korkusu ile aşktan kaçıyordum.
Aşk benim için bir korkunun adıydı ve canım yanıyordu aşık olacağımı hissettiğimde. Çünkü hep acılarla yoğrulmuş sevdaları yaşamıştım ve tekerrürden korkuyordum. Sonra bir gün seni tanıdım. Ama seni tanıyana kadar yüzünü bile görmemiştim. Bir hayaldin ve ben bir hayale aşık olmuştum. Sorguluyordum kendimi ne yapıyorsun diye çünkü ne derdim insanlara seni nasıl anlatırdım bilmiyordum. Yasak ve tanımadığım bir hayale sevdalanmıştım. Bu bitmeyecek bir aşkın başlangıcıydı benim için. İlk zamanlar bir oyun gibiydi seninle konuşmalarımız ve seni seveceğimi, aşık olacağımı hiç ama hiç düşünmemiştim ama sonra birde baktım sesini duymadığımda içimde bir yerler acıyor ve sürekli seni düşünüyorum. Kafamdaki tek düşünce sendin ve sonunda sana yüreğimin en derinlerinden gelen bir sesle haykırdım “Seni Seviyorum” bu sözü ilk kez bir kadına içtenlikle söylemiştim. Artık adımlarımı atarken bile bir gün sana yürüyeceğimi düşünerek daha bir hızlı yürüyordum. Sonra bir gün telefonumda senin resmini gördüm ve işte sen karşımdaydın artık senin gözlerinin içine resimde bile olsa bakabilecek ve hayaline daha içten sarılacaktım, çünkü sen artık karşımdaydın ve benimleydin…
Serdar YILDIRIM