Seni Hiç Unutmadım ve Unutmayacağım
Yağmur yağıyordu. Su ve toprak kokusu sarmıştı dört bir yanı. Çocukluğumun gecekondu baharlarında ki gibi geliyordu yine toprağın yağmur taneleriyle buluştuğunda çıkan konu.
Ama bir fark vardı şimdi yağmur tanelerine eşlik ediyordu gözyaşlarım.
Çocukken gülümseyerek karşıladığım yağmur tanelerine eşlik ediyordum, çünkü kimseler görmüyordu gözyaşlarımı.
Ve ben sana bana değil bize ağlıyordum.
Toprak kokuyordum, ayrılık ve hüzün.
Hani baharın verdiği o heyecan yoktu artık yüreğimde.
Çünkü bitmişti artık çocuksu heyecanlarım, büyümüştüm, büyümüştük.
Gecekondu günlerinden kalma bir duyguydu herkesin mutlu olduğu zaman hüzünlenmek, herkes gülerken ağlamak.
Çünkü yitik düşler ülkesinde öğrenmiştik hayatı.
Sevmenin zor yarınların belirsiz olduğu kimilerine göre varoş, kimilerine göre şehrin diğer yarısı kimilerine göreyse hayattı.
Ama benim için hep yaşanmamış günler ve çocukluğumda kalan gülümseyişler olarak kaldı.
Tıpkı Sen Gibi. Yaşanmamış ve tekrarı olmayacak.
Seni hiç unutmadım ve seni hep özleyeceğim diğer yarım…
Serdar YILDIRIM