Nereye Kadar Öleceğiz Bilmiyorum
İnsan bazen söze nereden ve nasıl başlayacağını bilemez. Yazmak ister eline kağıdı kalemi aldığında dökülen kelimelere yön veremez.
Çünkü yitip giden bir candır. Dün Nefes alan var olan bizimle olan ama bugün bizimle olmayan bir can. Adı Önemli Değil, Belki Ahmet Belki Mehmet , Belki Ayşe Yada Fatma. Siyasi Görüşü Yada Mensup olduğu bir grup varsa bizim için önemi yok.
Belki Sağcı Belki Solcu Belki Cemaatçi Belki Ateist.
Biz Sadece Polis Diyoruz.
Sahipsiz Kalmış Bir Teşkilatın Sahipsiz Evladı.
Her gün İntiharda Polis Demek istemediğiz Sizin İçin Çalışan Ekmeği İçin Tüm Zorluklara Göğüs Geren, Vatanı ve Milleti uğruna can vermekten korkmayan bir teşkilatın bir neferidir polis.
Yeri gelir Amiri ile sorunu olur yeri gelir bir siyasi ile yada para babasıyla ama zorda olsa görevi eyvallah demeden devam eder yoluna ve mücadele etmekten asla ve asla korkmaz.
İçinde olduğu sahipsizlik onun canını yaksa da işinin gereği neyse hep yapar.
Ama bazen dayanamaz, ne yapacağına karar veremez içine düştüğü bunalımda bir kurtuluş yolu arar ve bulamaz.
Yanında olan ve her zaman onunla olan Silahına gider eli ve Yanlışta olsa eli son kez tetikle buluşur ve veda eder hayata.
Onu yargılar bir çoğu, ileri geri konuşur ama kimse o gibi düşünemez , kimse diyemez ki onu bu duruma hangi nedenler itti bu veda neden gerçekleşti diye kimse sormaz zaten soranların klasik bahaneleri hazırdır Ya bir Borcu vardır Ya Ailevi sorunu ya gönül ilişkisidir.
Kimse iş yüzünden sıkıntı yaşıyor demez. Kimse anlamaz onun halini devreleri ve onun gibiler dışında..
Gelin sizde anlayın. Bizde İnsanız Yaşamak Bizim de Hakkımız..
İntihar Eden Kardeşlerim Huzur İçinde Uyuyun…
Serdar YILDIRIM