Merhaba (Bir Aşkın İtiraf Edilişi)
MERHABA
Geç kaldım…
Hepsine şahitsin yaşadıklarımın ama ben sana geç kaldım. Bunu benden iyi bilsende bi itiraf kabul et bunları, yine söylüyorum ” ben sana geç kaldım” . Sen olduğun için üzerimdeki yükler hafifliyor. Henüz bi adın bile yok belki ama sen en kıymetlimsin, geç farketsemde senin gibisi yok. İçimdeki, önümdeki, arkamdaki, sağ ve sol yanımdaki ben.
İlk tanışma…
Dünyaya geldiğimde bana ilk merhaba diyen de sendin belki ama yıllar geçsede ben sana merhaba diyemedim. Belki bencilce davrandım fakat içimdeki bir benle yüzleşmek için çok erkendi. Seninle ilk ikarşılaştığımda en büyük korkumdun sen. Beni takip eden karanlığın içinden çıkıp gelen ve duvarların arkasında beni bekleyen sessiz bir bendin. Kendi dilsizliğimde beni konuşturan sendin.
Neden yada sebep olmadan…
Senin yüreğinin sıcaklığında ısındım ben. Sen hep samimi, katıksız ve çıkarsız yanımdasın.
Senin gibisi yok…Bazen bir arkadaşsın bana, bazen bi ayna, hayatın içinde en yanlız kaldığımda beni bırakmayan tek ve sadece sen. Yanlızım deyip hüzünlendiğimde içimi döküp benimle ağlayan bir sen. İçimdeki fırtınalara ortak olan kim var ki senden başka. Sadece acı değil ya benimle paylaştığın, en mutlu olduğum anlardada bir tek sen varsın benimle gülebilen. Biliyorum kimsesizken, hastayken, dertliyken yada yaşlıyken bile hep sen olacaksın. Hep sen varsın, birtek sen olacaksın.SIrdaşların en iyisi…
Başarılarımda takdir etmeyip, hatalarımda yüzüme vurmasanda iyiki varsın. Senden iyi sırdaşım, senden daha sadık dostum mu var. Beni takip eden bir ben var arkamda, başarıma, başarısızlığıma herşeyime ortak . Bana benimle kızan, bana yol gösteren, beni yoldan çıkaran sen.Bazen…
Arasıra farketsemde böyle hiç konuşmadım seninle. İçimi derin derin dökmedim sana benimle olduğun için bi teşekkür bile edemedim. Seninle konuşmadım diye arkanı dönüp gitmedin, seni görmediğimde bana tavır yapmadın . Aramıza hiç kıskanlık, kapris vb şeyler girmedi. Seni zaman zaman unutsamda beni terketmedin, benimle kaldın.
Nedensiz & Sebepsiz…
Karanlık hayatıma ışık tutan aydınlatan sensin. Kendi dilsizliğimde bile beni konuşturan sendin. Varlığını sezdirmeden sormadan, söylemeden beni anlıyosun. Hiç sebebsiz nedensiz hatalarımın günahlarımın şahidi hatta ortağısın. Beni benden iyi bilip, bana benden çok güvenen en kıymetli bensin sen.
Ben en iyi, en mükemmel, en güzel, en yakışıklı, en zengin, en zeki, en çalışkan en… En\’ lerin en kusursuzu olduğum için yanımda değilsin. Mükemmel olmadığım içinde yanımdasın, hatalı olduğum içinde hatta en kötü olduğumda bile yanımda olacaksın. Artık seni tanıyorum. Sen ben\’sin. Benimle dilsiz konuşan, sözler sözcükler olmadan da beni anlayansın. İçimdesin yanımdasın yanı başımdasın. Bana benden çok lazım olansın. Bi adın var artık senin bi adın var “Müzeyyen”.
İtiraflarımın sessizliğinde sana sığınıyorum,
Issız bir limansın yüreğimin derinliklerinde
Bir ben bir ben daha sessiz çığlıklarımda
Karanlık dünyamın içini aydınlatan ben.
Müzeyyen Gürel KAYA