Gülmedik hiç bir zaman doyasıya..
Ne kışın soğuğunda tutan olduğu elimizi ne de yağan yağmurda dağılmış saçlarımızı eliyle düzelten biri..
Başımız yastığa hep tek gitti..
Sevmek istedik, aşık olmak mutlu olmak ve hep öyle kalmak gibi düşlerimiz oldu ya .
Olmadı işte..
Bir kez kapıldık, bir kez delice sevdik…
Hani malzemeden çalmadan sevdik be arkadaş..
Ne yüreğimiz eksik çarptı ne dilimizden eksik çıktı sevda sözcükleri..
Özlerken bilen adam gibi özledik hakkını verdik…
Zaman zaman ayrılıklarımız oldu.
Çocuk gibi kavga ettik, yedik bir birimizi küstük…
Ama hep daha da çok sevdik…
Ve hep doğacak güneşi göz göze karşılamanın hayalini kurduk…
Yıllar geçti, farklı şehirlerde nefes aldık aynı şehrin ikliminde göz göze olabilmek için düşler kurarak..
Hakkıyla gülemesek te hakkıyla sevdik be arkadaş…
Olur mu olmaz mı demedik sadece sevdik…
İyi de yaptık…
Belki hüzünler sardı dört yanımızı, belki sitemler döküldü dilimizden..
Fakat sevgilinin bir güzel sözü son verdi tüm acılara, hüzünlere..
Ondandır ki ismini her andığımda tatlı bir tebessüm belirdi dilimde hüzünlü bakışlara eşlik eden..
Seslendim ona yüreğimin en deli haykırışı ile…
Dedim ki
Seni Sevmekten Hiç Vazgeçmeyeceğim Yüreğimin Sevdası…
Serdar YILDIRIM
Özlem ve Ayrılık Şiirleri Hakkında Görüşlerinizi Paylaşmak İster misiniz ?