Ez Ji Te Hezdikim ( Sevgiliye Gönderilmemiş Mektuplar )
Ben hiç mutlu olmadım aslında. Hep mutu insan portresi çizdim. Sahte gülümseyişlerin ardına saklandım, çünkü gülmem gerekiyordu hayatın tüm kötülüklerine karşı ben hala ayaktayım diyebilmek için.
Kaybetmemek gerekiyordu hep ayakta olmalı ben karşınızda pes etmedim diyebilmeliydim ve dedim.
Bu yolda çok şey kaybettim Umut Dolu Bakışlarımı, Yüzümdeki Gülümseyişimi ve Yarınlarımı Kaybettim.
Yaşanmamış bir gençlik ve mutluluğa ulaşmayı hayal bile edemeyen bir yürek ile yaşadım yıllarım.
Evet başımı hiç eğmedim, sonunda kaybedeceğimi bile bile devam ettim yoluma.
Hani pişman oldun mu diye soracaksın değil mi.
Ben pişmanlığı çocukluk yıllarımda bıraktım.
Umut etmenin ne olduğunu bilmedim hiç ve güzel günler sadece hayallerde kalacaktı biliyordum fakat yine de yoluma devam etmeliydim.
Çünkü bazen kendin için yaşamama şansın yoktur ve sen feda edersin tüm güzellikleri.
İşte bu yüzdendir ki gençliğimizi ve yarınlarımızı feda ettik.
Ve gül tenli sevgilinin gözlerinde bir sabaha uyanmak hep tatlı bir hayal olarak kaldı.
Belki dilimden dökülenleri duyduğunda bana olan sitemin bir kat daha artacak ama elimden gelen tek şey seni sevmek oldu.
İstemezmiydim sanıyorsun senin gözlerinde bir ömür aşkla bakmayı Ez Ji Te Hezdikim diyerek Omuzun Omuzumda Ki Zava Ki Buke derken bir halayda isimlerimizi haykırmayı.
Neyse Vakit Susma Vakti.
Ama ne olur bana Bana kızma sevgili sanma ki sen aklımda değilsin, sanma ki gözlerimi kapattığımda seni düşünmüyorum.
Sen istesende istemesen de seni özlemeye, sevmeyi ve düşünmeye devam edeceğim.
Yüzünün hep gülmesi ve benim yaşayamadığım mutluluğu senin yaşaman dileğiyle
Serdar YILDIRIM