Bir Ayrılık Gecesinin Hikayesi ( Ayrılık, Veda ve Hasret Yazıları ) Serdar Yıldırım
Her şey güzel olacaktı. Birlikte kurduğumuz hayaller gerçek olacaktı ve ben seninle, sen benimle sonsuz olacaktın. Kurulan hayaller hep güzel bir geleceğe atılacak adımları gösteriyordu. Yasaklar ve engeller olmayacaktı sevdamızda.
Evet sen benim olacaktın..
Düşlerimiz aynı payın paydası olmamız gerektiğini söylüyordu. Attığımız her adım bizi bize yaklaştırırken bir gün ansızın artık yokum ben dedim. Neden dedim, neden gidiyorsun. Bir nedeni yok gitmem gerekiyor. Sen bana yasaksın ben sana bunu anladım. İmkansız bir düşün acı çeken tarafı olmak istemiyorum dedin..
Oysa her şey daha güzel olacaktı biliyorum. Biliyorum bilmesine ama bunu sana anlatmak istediğim halde anlamadın. Yada daha doğrusu anlamak istemedin diyelim. Ve gittin..
Mevsimler Sonbahar, Aylardan Eylül… Yıkılmıştım, ve üzerime geliyordu her şey. Kurulmuş olan tüm düşler sadece ufacık bir söz ile sonlandırılmıştı.. BİTTİ..
Evet bitmişti ama bu bitiş sadece senin nazarındaydı.
Sen bitti sözcüğüne sığınıp giderken bir boşluğun içine atmıştın beni aslında.
Ve o bitişin etkisiyle adımlarım beni o şehirden kaçmaya zorluyordu.
Küçük otogardan aldığım bilet bir kaçışın başlangıcıydı aslında.
Kendimden ve senden kaçıyordum.
Ve bir Ayrılığın ilk gecesini yaşıyorum sevgili. Kendime firar edişime yardım eden suç ortağım otobüs ayrılırken şehirden, baktığım yanan sokak lamları seninle yürüdüğümüz yolları aydınlatıyordu.
Ağlıyordum, gözyaşlarımı silme gereksinimi duymadan, sessizce dökülüyordu gözümden yaşlar. Sana, Aşkımıza ve hiç bir zaman kavuşamayışımıza ağlıyordum.
Gidiyordum senin şehrinden bir daha geri dönmemek üzere..
Son bir kez sesini duyayım istedim giderken, elim telefona gitti ama arayamadım.
Sadece kısa bir mesaj ve bir kaç kelime yazdım sana.
Ben seni çok sevdim ve çok seveceğim. Sen sevdamı taşıyacak yüreğe sahip olmasan da hep seveceğim.
Elveda Kartanem..
Serdar Yıldırım