İçim içime sığmıyor, gözlerim ışıl ışıl erkenden kalkıp en güzel giysilerimi giyiyorum, aynanın karşısına geçip süsleniyorum, garip bir ateş , bir heyecan sarıyor bedenimi. Sanı geliyorum bugün. Evedin çıkıyorum adım adım yürüyorum ama bitmiyor bu yol, sanki bin yıl geçiyor her adımımda. Yüzüm ilk defa gülüyor yıllar Sonra. Yürüdüğüm yollarda sağımda solumda etrafıma baktığımda her yerde ve herşeyde seni görüyorum. İlk kavgamızı ve ilk ayrılığımızı yaşadığımız parktayım duruyorum…Birden Yüzümde bir sıcaklık hissediyorum, yanağımda ilk öpücügü ve sonrasında yediğim tokatıda burada yaşamıştım. Hatırladıkça içimden bir şeyler kopuyor, canım yanıyor. Sensiz nasıl bir şeymiş sensiz kalınca anladım. Tarif edemiyorum sensizliği acı, hüzün, gözyaşı hasret ,yeri hiç dolmayacak bir boşluk ve daha neler neler.
Aşk bumu diyorum , aşk acımı, aşk ayrılıkmı, aşk sensizlikmi. Derin bir of çekiyorum başım önüme düşüyor. Yürüyorum yine yola devam ediyorum. Seni son gördüğüm, seni son kez öptüğüm, seni kalbime gömdüğüm yere geliyorum. Yere oturuyorum ve dalıp gidiyorum geçmişe. Mutluluk, aşk, sevgi ve hüzün yani sen yani geçmişim geliyor gözlerimin önüne. Yaşanmamışlıklarımız geliyor gözlerimin aklıma, ben hiç kapına gelemedim ellerimde çiçeklerle ve hiç bir gece sana sarılıp uyuyamadım. Oysa ne tatlı düşlerimiz vardı, evlenecektim ama hiç evlenemedik biz ve hiç çocuğumuzda olmadı. Hep bizim hüzün ortamıydı yaşadığımız sonrasında.Öyle zorduki severken ayrılmak var olduğunu bile bile senden kopmak, koparılmak öyle acıki. Bilmiyordum ne yapacağımı bir değil bin bilinmeyenli bir denklemin en son karesindeydin. Sanki her cçözümden sonra eksileceğine bilinmezlik bir yenisi ekleniyordu ve ulaşamıyordum sonuca…
Günler geçiyordu ama öyle zor öyle sıkıntılıydıki tarifi mümkün değil. Bir akşam üstü öldün sen. Yüreğim seni son yolculuğuna uğurladı, bir daha geri dönmeyecektin. Son limandan kalkan son gemiye binip ayrıldın buralardan.
Seni İlk buluştuğumuz, ilk öpüştüğümüz , ilk kavgamızı ettiğimiz yerde bırakıyorum.Rahat uyuy meleğim. Ölen bir beden, ölen bir insan ölen bir can değildir. Bir aşkın, bugünü ve yarınını, bir aşkın umutlarını toprağa veriyorum. Hadi mutlu ol ben bendesi seni yaşayacağım bir ömür boyu.
Kaçmayı denedim kaç kez doşduğum büyüdüğüm, güldüğü bazen hüzünlendiğim, seni yaşadığım ve sensiz kaldığım bu şehirden, ve kaçtımda uzaklara..
İsmini bilmediğim şehirlerin izbe köşelerinde yitik bir ömrün son demlerini sürdüm. Ama içindeki sen yine çağırdın beni, yine girin kanıma.
Geceleri kaç kez ağlayarak yıldızları izledim sabahlara kadar, mevsimler geçti ama yüreğim hep sonbahar hüznünde kaldı. Bir kez bile yeşermedi yaprakları yüreğimin ve baharı göremedim.
Ve geriye döndüm, her şey değişmiş Ankara bir başka Ankara olmuştu. Ne dostlarım kalmıştı ne yaşadığım yerler, Çocukluğum gençliğim zamana yenik düşmüş ve ne varsa geride bıraktığım birer birer yenilmiş yok olup gitmişlerdi.
Bugün sen yoksun,yarında yoksun, biliyorum hiç gelmeyeceksinde. Ama ben hep yüreğimdeki seni seviyor olacağım. Yine ayrılacağım bu şehirden, seni sensiz yaşamaya devam edeceğim uzak diyarlarda.
Bir dünya kuracağım kendime içinde bir tek sen olacaksın ve benimle yaşayacaksın sonsuza dek…
Serdar YILDIRIM
(Bir Sevda Yanığıdır Adın Bende )