Kalabalıklar İçinde Yalnızdım (Hüzünlü Özlem Şiirleri)
Söylenmemiş sözleri vardı. Anlatılmamış bir öyküsü, yaşanılmamış günleri…
Evet baktığında her hangibirinden farksız görünüyordu.
Ama hep bir ama, hep bir keşkesi vardı söyleyemediği, söyleyemeyeceği.
Ve hüzün gizliydi bakışlarında. Ama belli etmiyor gülüyor gibi mutlu gibi görünmeye çalışıyordu.
Yalnızdı söylemek istemesede yüreği hep bir hüzün ikliminde o hiç yaşayamadığı günlerde kalmıştı.
Sevmeyi istiyordu sevilmeyi ama bunu kendine bile söyleyecek cesarete sahip değildi.
Evet onun hikayesi belki içimizden bir çoğunun belki benim hikayem gibiydi.
Kalabalıklar içinde yalnız, yüreği hüzün yüreği özlem, yüreği sevdaya susamış.
Tıptı Ben gibi Tıpkı Biz gibi..
Serdar YILDIRIM