Bizim Öykümüzdü anlatılan. Ama bunu asıl okuması gereken sen okumayacaktın biliyorum. Belki de okuduğunda iş işten geçip iki yabancı olacaktık..
Günlerim daha bir sıkıntılı geçiyordu artık…Bir yandan sevdiğim kişi diğer yanda gururum..Ne yapacağımı bilmiyordum kalbim ve ve gururum arasında kalmış, çırpınıyordum..Gönül ferman dinlemez diyorlardı ve ben gülüyordum bu söze ama gerçektende gönül ferman dinlemiyormuş, dayanamadım elime telefonu aldım numaraları birer birer çevirdim…Telefon açıldı ama karşımda o yoktu….Ve yüzümde buruk bir gülümseme, Oğlum Serdar Sen ne şanssız adamsın deyip kapadım kapadım telefonu…
Zaman geçiyordu ve ben acaba bir dahamı arasam onu derken telefonum çaldı…
Berfin : Merhaba Serdar Nasılsın…
Serdar: İyiyim Sen Nasılsın..
Berfin : Müsaitsen Yarın Buluşabilirmiyiz…
Serdar: Hayırdır Ne oldu..
Berfin : Yarın Ne olduğunu görürsün….
ve telefon kapandı…..
Yüzüm gülmeye başlamıştı, evet mi diyecekti acaba bana…..
O gece sabaha kadar uyku tutmadı beni, uyuyamadım…
Saatler sabahı gösterdiğinde ve güneş hadi kalk ayağa gün senin günündür dediğinde fırladım yataktan…Aynaya baktığımda yandın serdar bu kız daha senin yüzüne bakmaz diyordum. Elimi yüzümü yıkayıp hazırlandım ama ayna çatlayacaktı nerdeyse.
Evden fırlayarak dışarı çıktım, buluşmamıza saatler olmasına rağmen ne olur ne olmaz erkenden gidip bekleyeyim dedim…
Kızılayda bir otobüs durağında Beklemeye başladım…Zaman durmuştu sanki, içimde bir korku ya gelmezse…..Sonra bir ses duydum Serdar Ben geldim diye…
İşte Kalbimin durduğu an o andı…
Serdar YILDIRIM
Seni bir güne seni bir satıra sığdırmak imkansız sevgili…Devamı Yakında